Galileo
Projekt Galileo ma swój początek w latach osiemdziesiątych. Z założenia miał to być konkurencyjny system nawigacji satelitarnej do działających już amerykańskiego GPS NAVSTAR i rosyjskiego GLONASS i chińskiego BeiDou. System jest już w zaawansowanej fazie testów i jego ukończenie przewiduje około 2012 rok.
Potrzeba tworzenia nowego systemu wynika z konieczności uniezależnienia się od istniejących, administrowanych przez instytucje wojskowe USA i Rosji. GPS i GLONASS oferują użytkownikom cywilnym dostęp do danych nawigacyjnych celowo obarczonych błędem.
Galileo będzie systemem całkowicie cywilnym. Powołany został do życia przez Europejską Agencję Kosmiczną i Unię Europejską. W fazie budowy istnieje podział kompetencji. Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) odpowiedzialna jest za nadzór technologiczny, testowanie satelitów na orbitach i infrastrukturę naziemną. Komisja Unii Europejskiej zajmuje się politycznym wykorzystaniem projektu, zarządzaniem architekturą systemu dla uzyskania największych korzyści ekonomicznych. W fazie eksploatacji system Galileo będzie zarządzany przez firmy prywatne na zasadzie partnerstwa publiczno-prywatnego. Do konkursu na dwudziestoletnią koncesję przystąpiły już konsorcja, z których wyłoniono Eurely i iNavSat. Planują one wspólnie administrować systemem.
Budowę Galileo zaplanowano w trzech fazach:
Przewiduje się w przyszłości współdziałanie z GPS i innymi systemami nawigacji dla poprawienia niezawodności systemu.
Podobnie jak GPS tak i Galileo składać się z trzech segmentów:
W skład segmentu kosmicznego wejdzie 27 satelitów operacyjnych i trzech zapasowych. Ulokowane zostaną na średnich orbitach (Medium Earth Orbit - MEO) na wysokości 23 616 km nad ziemią. Czas okrążenia orbity przez każdego z satelitów wynosi 14 godzin i 21 minut.
Z satelitów w kierunku ziemi nadawane będzie 10 sygnałów na trzech pasmach. Są to sygnały ogólnie dostępne dla wszystkich użytkowników systemu. Dodatkowo będą emitowane sygnały szyfrowane dla odbiorców komercyjnych oraz sygnały korekcyjne do obliczenia błędu wynikającego z przejścia przez warstwę jonosfery.
Taka ilość sygnałów daje istotną przewagę w stosunku do GPS i zapewni większą dokładność pomiarów. Uzyska się lepsze pokrycie zasięgiem powierzchni kuli ziemskiej. Sygnał będzie na tyle duży, że nawet w przypadku utraty jednego z satelitów nie pojawią się błędy pomiarów.
Galileo przeznaczony jest dla różnych grup odbiorców, będzie oferował usługi nawigacyjne, wspomagające badania i poszukiwania:
Segment kontroli naziemnej ma za zadanie stałe monitorowanie obiektów naziemnych i konserwacja serwisów. Składa się z dwóch podsegmentów: